Ин умри лӯхтаки шуморо солҳо дароз мекунад ва аз бӯи бӯй, сироят ёфтан ва бесарусомонӣ пешгирӣ мекунад. Барои онҳое, ки оқил нестанд, лӯхтаки ҷинсӣ бозичаи ҷинсӣ аст, ки ба одам монанд аст. Ҳангоме ки шумо аз кор ба хонаи холии худ бармегардед, чароғро даргиронед, либосҳоро бо лӯхтакҳои баланд тақлид кунед, оромона дар диван нишаста, ба шумо меҳрубонона назар кунед, ба назар чунин мерасад, ки байни фарқият ҳеҷ фарқе надорад
лӯхтаки ҷинсӣоромӣ. Одамони воқеӣ.
